نمایش آئینی به جهانی شدن هویت ایرانی و اسلامی کمک می‌کند/ تحقق تئاتر ملی از مسیر هنر تعزیه
تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۰۵۰۸۷
کوروش زارعی در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر ایرنا گفت: نمایش‌های آیینی به دلیل روایت ساده، صریح و زبان بی‌پیرایه و فارغ از پیچیدگی‌های درام و کُنش‌های نمایشی بیشترین اقبال را در مواجهه با مخاطبان به خود اختصاص داده‌اند.
دبیر چهل‌ویکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر تصریح کرد: تلاش هنرمندان نمایش‌های آئینی و مذهبی در بازتاب سیره و زیست ائمه اطهار(ع) به عنوان بزرگان دین هدایتگر و مبین اسلام به عنوان الگوی انسان متعالی برای تمامی مسلمانان و در نگاهی فراتر تمام مردمان آزادی‌خواه و پی‌جوی حقیقت در جهان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ریشه‌یابی تمامی باورهای فرهنگ عمیق و غنی ایرانیان در نمایش‌های آئینی سرزمین‌مان
شناسنامه هویتِ فرهنگ و هنر ایران ممهور به مُهر نمایش‌های آئینی است
زارعی با اشاره به آنکه شناسنامه هویتِ فرهنگ و هنر ایران ممهور به مُهر نمایش‌های آئینی است خاطرنشان کرد: ریشه تمامی باورهای فرهنگ عمیق و غنی ایرانیان مانند صلح‌طلبی؛ نوع‌دوستی؛ دفاع از مظلوم و ایستادن در برابر ظالم؛ ایثار و جان‌فشانی برای حفظ خاک و کیان کشور و بسیاری از موارد دیگر را می‌توان در آداب، رسوم و سنت‌های کهن ایرانی جست.
نمایش‌های آئینی و مذهبی ریشه‌دار در سرزمینِ ایران؛ نمادی پُرشکوه از تجلی باورهای فرهنگ عمیق و غنی ایران و ایرانی است
وی خاطرنشان کرد: از میان گونه‌های متعدد فرهنگ آئینی و خرده‌روایت‌های نمایشی کشور؛ بی‌تردید هنر ملی و آئینی تعزیه، قافله‌سالار و پرچم‌دار نمایش‌های برخاسته از باورهای دینی و مذهبی ایرانیان است که نه تنها قرن‌هاست نمادی برای زنده نگه‌داشتن قیام اباعبدالله الحسین(ع)، نهضت کربلا، حماسه عاشور به شمار می‌رود که آئینی در راستای تجلیل، تکریم و ادای احترام برخاسته از قلب و روح ایرانیان نسبت به ائمه‌اطهار(ع) است.
تحقق تئاتر ملی ریشه در نمایش‌های آیینی دارد
تحقق مفهوم تئاتر ملی برای هر کشور و سرزمینی ریشه در آیین‌ها و سنت‌های نمایشی مردمان آن سامان دارد
زارعی با اشاره به آنکه تحقق مفهوم تئاتر ملی برای هر کشور و سرزمینی ریشه در آیین‌ها و سنت‌های نمایشی مردمان آن سامان دارد یادآور شد: مهم‌ترین مسیر و بستر برای تحقق تئاتر ملی در کشور ریشه در نمایش‌های آیینی، باورها و سنن آمیخته در تاروپود زندگی ایرانیان مسلمان داشته و دارد.
کارگردان نمایش‌های «کانال کمیل» و «خورشید از حلب طلوع می‌کند» با اشاره به آنکه دین اسلام دین مهربانی، رافت، گذشت، ایثار و صلح‌طلبی است و گواه این مدعا سیره زندگی پیامبر اکرم(ص)، حضرت فاطمه زهرا(س) و دیگر ائمه اطهار(ع) است اظهار داشت: هنر آئینی تعزیه با روایت فرازهایی از زندگی ائمه(ع) به‌ویژه امام حسین(ع)، حضرت علی (ع)، حضرت فاطمه زهرا(س) به عنوان اسوه و نمونه بی‌همتای بانوان جهان؛ نقش بسزایی در بازتاب اندیشه‌های ناب و مبانی تعالی‌بخش اسلام با محوریت دین مهربانی، رافت، ایثار و صلح‌طلبی دارد.
برچسب‌ها تئاتر شهادت حضرت فاطمه زهرا چهل‌ویکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر کوروش زارعیمنبع: ایرنا
کلیدواژه: تئاتر شهادت حضرت فاطمه زهرا چهل ویکمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر کوروش زارعی تئاتر شهادت حضرت فاطمه زهرا چهل ویکمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر کوروش زارعی نمایش های آئینی تئاتر ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۰۵۰۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قطب‌الدین صادقی: تئاترِ اصفهان را احیا کنید
ایسنا/اصفهان قطب‌الدین صادقی با بیان اینکه اصفهان در تئاتر، صاحب یکی از سنت‌های بسیار درخشان است، گفت: برای احیای تئاترِ اصفهان به خلاقیت نیاز دارید، باید کار کنید، پژوهشگر می‌خواهید، به کُننده نیاز دارید و بدانید که بالاتر از حمایت نهادها، ارادۀ فردیِ آدم‌ها و روشن‌بینی هنرمندان است که اهمیت دارد.
این پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: آنتونی گیدِنز (جامعه‌شناس و روان‌شناس) دربارۀ بازیابی هویت فردی و اجتماعی که قطعاً هویت فرهنگی را نیز شامل می‌شود جملۀ درخشانی دارد که باید به آن توجه جدی کرد؛ اساس کلام او این است که اول باید داشته‌های خود را دسته‌بندی کنید، یعنی باید مشخص کرد که چه چیزهایی دارید؟ در گذشته چه کرده‌اید؟ چه چیزی آفریده‌اید؟ از چه تکنیک‌ها و روش‌هایی استفاده کرده‌اید؟ و چه محتوایی تولید کردید؟ بنابراین برای بررسی هویت، ابتدا باید همۀ این موارد توسط پژوهشگران، شناسایی و دسته‌بندی شود؛ یعنی در مرحلۀ نخست باید بدانید که صاحبِ چه گذشته‌ای هستید و در این گذشته چه چیزهایی وجود داشته؟ باید آنها را شناسایی و دسته‌بندی کنید.
او ادامه داد: نکتۀ دوم برای بازیابی هویت از نگاهِ «گیدِنز» آن است که شناساییِ گذشته به تنهایی کافی نیست، بلکه باید برای آن دست به تولید بزنید، یعنی آن را ادامه دهید و تولیداتِ شما در راستای داشته‌های گذشته باشد. اما سومین و مهم‌ترین موضوع این است که این تولیدات باید مداومت داشته باشد، یعنی به شکلی نباشد که الآن کاری را انجام دهید و پنج سال به کار دیگری بپردازید، درواقع باید کارِ خود را پشت سرهم و مانند یک جریان سیال و پیوسته انجام دهید.
این کارگردان، نویسنده و نمایشنامه‌نویس، تأکید کرد: با رعایت این موارد است که شما صاحب هویت می‌شوید. هویت، ماندن و ساختن است نه گریختن و خاطره تعریف کردن. خاطره‌های نوستالژی هیچ ارزشی ندارند، اما زمانی این گذشته دارای ارزش است که آن را زنده کنید و به واقعیتِ روز تبدیل کرده و برای آن کار کنید و وقت و عمر و ابتکار بگذارید. در این صورت می‌توانید هرکاری را انجام دهید.
صادقی افزود: اصفهان از دورۀ صفویه به بعد، نشانه‌های مهمِ زیادی درخصوص تئاتر مردمی، تئاتر کوچه و بازار، تئاتر مذهبی، و نقالی داشته و از همه مهم‌تر دارای تئاتر کمیک بوده که در نوع خود در ایران یگانه است و باید دوباره احیا شود، تئاترِ اصفهان را دوباره احیا کنید، بیافرینید.
او که یکی از شخصیت‌های اثرگذار در حوزۀ تئاتر و سینمای ایران به شمار می‌رود، گفت: نباید نشست که ابر و ماه و خورشید و فلک آماده شوند تا شما یک گام بردارید! بلکه اگر لابه لای همین مشکلات و گرفتاری‌ها و بحران‌ها و گرانی، یک قدم برداشتید عالی است، اما اگر قدمی برنداشتید هیچ‌وقت به جایی نمی‌رسید.
این هنرمند و مترجم اضافه کرد: آیا گذشتگانِ ما همگی در رفاه بوده‌اند؟ اصلاً چنین نیست. حافظ را سه بار برای اعدام بردند و آخرین‌بار وقتی که به خانه برگشت دخترش از ترس و نگرانی، تمام لوح‌های شعر او را پاک کرده بود و بعد از آن حافظ دق کرد. در آن شرایط، او حافظ شده است. یا ببینید که چه ستم‌هایی به مولانا و فردوسی و دیگران شده است! اما خودشان بودند که شرایط را به سود خود تغییر دادند. چگونه؟ با کار، با تلاش و خلاقیت، با ایمان به کار خودشان، صرف‌نظر از تشویق و تنبیه.
صادقی گفت: من یا کارِ خود را دوست دارم یا ندارم، این کاره هستم یا نیستم؛ اما نباید منتظر باشم تا فلانی من را تشویق یا تنبیه کند. تشویق یا تنبیهِ او در من ذره‌ای تأثیر ندارد، من کارِ خودم را می‌کنم.
این استاد دانشگاه افزود: آگاهی بر زیبایی‌شناسیِ کارم و آگاهی بر محتوای درست و آگاهی بر سازنده بودنِ تئاتر، راهنمای من است. من کاری جز این در جامعه ندارم و باید وظیفه‌ام را به‌درستی انجام دهم. باید این تعریف در میان همه وجود داشته باشد، نه اینکه فرد منتظر باشند که فلانی قدمی برای او بردارد و یا کمکی بکند تا او بتواند روی صحنه برود و سرفه‌ای کند! چراکه با این تفکر به هیچ‌جا نمی‌رسند.
او تأکید کرد: آدم‌های بزرگ منتظرِ کسی نیستند، بلکه خودشان شرایط را فراهم می‌کنند و در بدترین شرایط، خلاقیتِ خود را ترک نمی‌کنند. قبل از هر چیز با آدم‌های دارای اعتقاد کافی به کارشان نیاز دارید.
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند